علم (به عربی: علم) به معنی اقدام قاعدهمند در جهت توسعه و سازماندهی هدفمند اطلاعات با ارزش جهان شمول است که در قالب تفسیرهای قابل آزمایش و پیشبینیهایی دربارهٔ جهان، صورت میگیرد. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵]
همچنین، علم به معنای مجموعه دانستههایی است منسجم و روشمند در بارهٔ یک موضوع یا مطالعاتی است که در کار دستیابی به یک هدف معرفتی است؛ گزارههای یک علم، ممکن است که اعتباری، و موضوع آن، جزئی و مشخص باشد؛ مانند فیزیک (توصیفی)، بهداشت، علم اخلاق، منطق (هنجاری)، فقه و حقوق (هنجاری، توصیفی و اعتباری)، کلام (هدفمحور) جغرافیا (موضوع جزئی)، و… فیلسوفان علم، علم را باور صادق موجه هم، توصیف میکنند» (برابر نهاد دانش).
یک معنای قدیمیتر و نزدیک که امروزه هنوز هم، به کار میرود، متعلق به ارسطو است و دانش علمی را مجموعهای از آگاهیهای قابل اتکا میداند که از لحاظ منطقی و عقلانی، قابل توضیح باشند. (بنگرید به بخش تاریخ و ریشهشناسی) [۶]
درباره این سایت